Rozdział II- Independence Day

Ostatnio na campie obchodziliśmy Independence Day, czyli Dzień Niepodległości, który przypada na 4 lipca. Odbywa się to corocznie od 1776r. kiedy to ogłoszono Deklarację Niepodległości Stanów Zjednoczonych. Dzień ten jest wolny od pracy i obchodzony bardzo hucznie, gdyż jest potocznie uważany jako dzień narodzin Stanów Zjednoczonych. W całym kraju odbywają się liczne, barwne parady, ludzie zakładają na siebie wszystko co ma kolor niebieski i czerwony, przywdziewaja flagi od czapki na głowie po pasek przy spodniach (które też są oczywiście w kolorach obowiązkowych) aż do zaciągniętych pod kolana skarpetek (koniecznie jedna czerwona, druga niebieska w gwiazdki;D). I chociaż wygląda to nieco komicznie i jest zbyt przerysowane jak dla Polaka, który nie jest mocno przywiązany do swojego kraju, to muszę przyznać, że taki patriotyzm robi duże wrażenie. Z własnej woli, nieprzymuszeni, z radością w sercu i okrzykiem na ustach, wychodzą na ulice i wiwatują "JU-ES-EJ!!". Wznoszą flagi ku niebu, wdają się w polityczne dysputy a kto ważniejszy, przemawia do tłumu i wychwala Stany pod niebiosa. Zewsząd dobiegają zapachy gotowanej kukurydzy, popcornu, grillowanych fast foodow czy przeslodzonej waty. Trudno wyobrazić sobie bardziej amerykański sposób świętowania ich dnia. O zmroku obowiązkowo pojawiają się fajerwerki, którym towarzyszą okrzyki, śpiewanie pieśni patriotycznych i ogólne rozbawienie. Jakkolwiek nie lubilibysmy Amerykanów za ich szybkie życia, szybkie jedzenie i szybkie samochody, to trzeba przyznać, że w piękny sposób umieją pokazać miłość do ojczyzny.


Na moim campie, pomimo że ustawowo jest to dzień wolny od pracy, nie było ustępstw. W więzieniach zazwyczaj nie słucha się skazanych więc też nie byłam bardzo zdziwiona tym faktem.  Do 18 dzień przebiegał według ustalonego rygoru, ale potem mieliśmy dyskotekę, zimne ognie i fajerwerki. Dzieciaki od rana chodziły z radiami i puszczaly znane im patriotyczne piosenki, powdziewaly flagi i ogólnie pokazały nam swój nieudawany dziecięcy patriotyzm. Chociaż spotkało się w tym miejscu tyle narodowości, to ogólna wszechobecna wesolosc udzieliła się nam wszystkim. To było dobre zakończenie ciężkiego dnia i miły początek amerykańskiej przygody.

W tym całym zamieszaniu zabrakło tylko gotowanej kukurydzy... :D

Ps. Strasznie chciałabym tu dodać zdjęcia Ale nie umiem :(

Ps 2. Chyba jednak mi się udało ;D